Het organiseren van samenwerking is een kernkwaliteit van Sander Gerritsen. Dat ontdekte hij toen hij gemeentesecretaris was in Arnhem, waar hij samen met woningcorporaties plannen smeedde om de grotestadsproblematiek aan te pakken. Deze kwaliteit was ook wat het Erasmus MC in hem zocht toen hij daar directeur werd. Daarna ging Sander bij de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ) als directeur aan de slag met het organiseren van de samenwerking met andere sectoren.
Sinds maart dit jaar zet Sander zijn ervaring met het organiseren van samenwerking in als voorzitter van de stuurgroep van het programma Medicatieoverdracht. Dit programma werkt aan een actueel en volledig medicatieoverzicht van elke patiënt of cliënt voor elke zorgverlener en de patiënt/cliënt zelf. Zo kunnen zorgverleners, eventueel samen met de patiënt of cliënt, goede besluiten nemen over medicatie. Om dit te realiseren moeten de softwaresystemen van alle zorgaanbieders digitaal medicatiegegevens met elkaar kunnen uitwisselen.
Heel erg zoeken
Sander heeft niet lang geaarzeld toen VWS hem vroeg om de voorzittersrol op zich te nemen. “Natuurlijk had ik bij de NVZ al van het programma Medicatieoverdracht gehoord. Eerlijk gezegd zeiden wij in eerste instantie tegen elkaar: ‘Moeten we hier wel aan beginnen, het is zo complex’. Maar we beseften al snel dat het simpelweg geen optie is om het niet te doen. Het belang van patiëntveiligheid is zo groot, het is moreel niet te verantwoorden als we dit nu niet aanpakken.”
Wat is er dan precies zo complex aan het programma Medicatieoverdracht? Sander: “Wat we bij Medicatieoverdracht tegenkomen, is hetzelfde als we bij het afsluiten van het Integraal Zorgakkoord zagen. Iedereen onderschrijft het doel, iedereen wil samenwerken maar de vraag is: hoe gaan we dat in de praktijk vormgeven? Hoe organiseren we de samenwerking tussen tien heel verschillende sectoren met ieder hun eigen, heel diverse achterban? Hoe gaan we om met de spanning tussen het algemeen belang en de individuele belangen? Dat is voor iedereen nieuw en heel erg zoeken. En vergeet niet: het gaat hier om 75 softwareleveranciers en zo’n 16.000 zorgaanbieders die we uiteindelijk op één spoor moeten krijgen. Een mega-opgave. Een uniek project in de zorg.”
Cultuur van openheid
In de stuurgroep van het programma Medicatieoverdracht zitten bestuurders van de negen zorgsectoren en de sector patiënt & cliënt die samen het programma vormen. De stuurgroep bewaakt de voortgang en de samenhang van het programma en neemt de strategische besluiten. Sander: “Mijn opdracht is om strak te sturen op het programmaplan dat er ligt. We hebben een plan dat voorziet in deadlines en mijlpalen, dat is ons anker, ons fundament.”
Daarnaast wil Sander als voorzitter van de stuurgroep een open cultuur creëren. “De sturing van zo’n groot samenwerkingsprogramma vereist openheid. Openheid over waar je in je sector tegenaan loopt, over hoe je de samenwerking ervaart, over wat je met VWS bespreekt. Respect en begrip voor elkaar horen daar ook bij. Als we deze cultuur kunnen versterken, brengen we het programma echt verder.”
Niet laten ontmoedigen
Sanders eerste indruk van het programma is goed. “Mensen zijn enorm gemotiveerd en werken superhard, ik heb daar diep respect voor. Er zijn natuurlijk knelpunten. Als je papieren plannen naar de praktijk brengt, kom je onvermijdelijk beren op de weg tegen. Sommige zie je van verre aankomen, andere schieten ons onverwacht voor de wielen. Het is echt belangrijk om ons daardoor niet te laten ontmoedigen. Elke keer moeten we samen goed analyseren wat het knelpunt is en hoe we het kunnen oplossen.”
De diepte in
Sander kijkt ernaar uit om alle leden van de stuurgroep uit te nodigen voor een kop koffie en met hen de diepte in te gaan over het programma Medicatieoverdracht in hun sector. Tijd is nu nog even schaars omdat Sander ook interim-bestuurder is bij het Jeroen Bosch Ziekenhuis. Vanaf september heeft hij meer ruimte en wil hij zich “samen met het team met volle overgave inzetten om het programma tot een succes te maken. Als diehard- Feyenoordsupporter ben ik al in de ‘winning mood’”.